Beyaz Lalem Şiiri - Ferdi Çelikcan

Ve yürekler çarpar.
Yalnızlığın nabzı sonsuzu vurur.
Karanfiller birer birer sana ölürken;
Kızıl akşamlar aklıma bir şüphe olur.

Gün kavuşmadan çıkar giderim.
Bir martı çığlığı duyarsın.
Bir güvercin figanı, sen diye ruhumu vurur.

Sükutun geceye vardığı anda,
Bir kırlangıç sürüsü, bir gölge olurum.
Seni bilmeyen kaldırımlara
İsmini harf harf yazarım
Beyaz lalem

Bir çay yudumunda soluğunu duyarım.
Kah yüreğimde, kah emirganda.
Avuçlarımda…..titreyen avuçlarımda,
Sana adanmış nice hayaller,
Sana dökülen nice gözyaşları bulurum.

Göz yaşı kadar tuzlu aşk kadar acı,
Son görüşümdeki tebessümün.
Yalnızlığınla kangren olmuş ellerimi,
Ya bir kez tut, ya rüzgarlara bırak

Lalezarım! Sendedir aşkın ilacı.
Yokluğunla; bir zeytin dalı bekleyen güvercinlere,
Bir vurulan ceylanlara yanarım.
Ve seni arayan kabuslarımda,
Her çiçeği sen sanırım.
Beyaz lalem

Doğmamış şafakların üstüne,
Barut soluduğun topraklarda
Bir kurşunla sana vurulurum.
Göçmen kuşları her anışımda, alev bakışların aklıma düşer.
Çoşkun ırmaklardan, deli çeşmelerden hep sana akarım
Beyaz lalem.

Mum damlalarının dibe her vuruşunda,
Ellerinden tutup ötelere giderim.
Kaderin girdabına her yanışımda,
Kanım ceylanlardan akar
Beyaz lalem…..