kalbim kapıyı çarparak çıktı dışarı,
gürültüde sağır olan kulaklarım
fırladı bir anda yerinden
ellerimden, kalktı bardaklar
zeminde dans ettiler
önce yere serildim
sonra sona sarıldım.
ezildi yüzüm, büzüldü belim
apansız üzüldü gençliğim
kalkmadı yerinden kollarım, bacaklarım
kırıldı parmaklarım.
ılık ılık, hıçkır hıçkır bir kabus tekmeledi
yardı kafesini göğsümün
gördüğüm rüya değildir
zaten rüya neyimedir benim
kesildi nefesim
kafesim, zerre zerre titredi
ufalandı,
sabahlara kadar tırmalandı
bilmem,
ne yarın
ne de sonrasında geçmedi sırtımdaki ağrım
dolmadı yeri göğsümdeki boşluğun
ilaçken varlığın,
zehir oldu yokluğun.
yüzünü özledim.
*Sevgili Beyaz'a;- evimizde uzun süre misafir olan kedimiz.-
Kayıt Tarihi : 8.5.2021 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Beyaz'a; Balkona doğru giden bir yolda sendelen birinin hikayesidir bu şiir. Hatırladığım şeyler; yerler, arkadaşımın, dostumun kolları ve yüzüdür. Duyduğum, içimi paramparça eden ağlama sesimdir. Anlamsız dolan gözlerim, yüreği sıkışmışlığın, parçalanan göğüs kafesimin sesi ve izi hala bedenimde hep devam etmektedir, saklıdır, gizlidir. Kendimden değil, korkudan korkuyorum. Oysa yaşamak ne umrumdadır. Hatıralara kafa çevirip gülümsüyorum. Geri kalana takatim yok.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!