beyaz kuşun
kanatları uçsuz
gözdesi deniz
ayakları demir
yüreği hedef
tek korkusu mermidir
salınırken bir ikindi vakti
şafağa doğru
ve düşünürken insanın tabiatını
“dost mu yoksa düşman mı”
karar verir
bir avcının oyuncağıdır canı
anlaşılması güç bir canlıdır insan
hem sever
hem de vurulurum en mutlu çağımda
vicdan sallanır
bir kaç ucuz cümle bellenir
üşürken uçan ruhum
hani
özgürlüktü benim adım
adımı siz koydunuz
özgürlüğünüzü kendi ellerinizle vurdunuz
hı kim bilir
belki karanlığı daha çok sevdiniz
hırsınızın esiri şu renksiz deniz
doğaya da bu yüzden kıydınız
ama şunu bil insanoğlu
sonunuz ağır
rengi koyu siyah
sanmayın hayat
sonsuz
beyaz bir martıdır
Kayıt Tarihi : 8.2.2007 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulaş Güleviz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/08/beyaz-kus-4.jpg)
anlam kattığımız anlamını aldığımız... bütününde yerimiz olan ama ne kadar gerçek yaşadığımız... siyah ve beyaza an kadar yakın...
çok beğendim şiirinizi...kutlarım Ulaş Bey...
TÜM YORUMLAR (2)