Beyaz Kuğu Şiiri - Mustafa Erçin

Sen, tatlı sulu küçük göletinde,
Kendi halinde yaşayan Beyaz Kuğu,
Bense, gündüzleri sakin dalgalı,
Geceleri hoyrat mı hoyrat,
Kararsız bir denizim..
Sen bulduğunla yetinmeye,
Her şeyi kabullenmeye alışkınsın,
Belli ki boynun bükük,
Bense kabıma sığmam hiç,
Bazen durgunum,
Bazen serttir yüzüm,
Hovarda gönüllü, deli doluyum..
..............
Sen, kal alıştığın diyarlarda,
Kapılma gizemine lacivert rengimin,
Haşindir suyum, çarparım seni..
Ben, martılarla paylaşmaya razıyım,
Sessiz ve karanlık gecelerimi,
Dost kayalarla dertleşir,
Dalga dalga inlerim..
...............
İstemem mi hiç bana gelmeni,
Yalnızlığını benimle paylaşmanı,
İstemem mi, yakamozlarımla dans etmeni?
Ama korkuyorum beyaz kuğum,
Arsız dalgalarımda boğulursun diye..
Çok kahırlar çektim,
Katlanırım karanlık yalnızlıklara,
Azgın fırtınalara,
Çünkü, ben bir denizim..
.....
Bir gün..
İnce ince üstüne düşersebir kac damla,
Yağmurdur diye aldırmazlık etme,
Bil ki onlar, hasret gözyaşlarımdır benim..
Ne yapsam, ne söylesem, çaresizlikten,
Sana vurgunum...
Yine de aldırma bu denize sen,
Mutlu ol göletinde, Beyaz Kuğum..