Beyaz Köşk Şiiri - Arzu Saim

Beyaz köşk diyorum,

Müjdat gezenin orada,

Müjdat gezenin bir sürü sanat öğrencisi var,

Ya beyaz köşk orada kimler nasıl yaşadı,

Beyaz köşk'ün insanları gideli

Rengi sararmış bir hüzüne büründü,

Tarihi yaşatıyor adıyla,

Ne köşkler varda,

Onun adı beyaz köşk,

İşlek bir cadde yanında,

Kaderine terk edilmiş bir zaman,

Bir sürü güzelim tarihi eser gibi,

Biraz onarılmaya muhtaç,

Zaman değiştikçe insanlar nasıl büyüyüp yaşlanıyorsa,

Beyaz köşk'ün sancıları var...

Canı yok insanoğlu tarafından yapılan emeklerin,

İhtiyarlayınca insan nasıl ölümden korkuyor,

Beyaz köşk'ün korkuları çoktan bitmiş,

Yağan yağmurla birlikte kaderine ağlıyor...

Yazan:Arzu Saim.

17.10.2007