Beyaz Kıvılcım Şiiri - Ahmet Çiçek 2

Göl suları gibi neden duruldu hayat

Ne oldu, yoksa zaman mı yoruldu?

Ey yalnızlık! Ey hasretin yurdu!

Ey yar!

Olur ya bir gün bu hikaye biter de

Düşerse gözlerine ölüm fermanım

Elveda demeden gitme sakın.

Cezamı gözlerinde kesmeden

İnfaza yollama beni kalbinde

Tutsaklığımı bağışla gözlerine

İçinde aşk çürüttüğüm meçhul gözlerine ver

Şimdi her neredeysen

Bir kıvılcım gönderiyorum

Yüreğimden yüreğine

Her şeye rağmen bir beyaz kıvılcım

İçindeki magma patlasın

Yüreğin dudaklarından dökülsün diye

Yüreğinde başlamıştı her şey

Sönecekse yüreğinde sönsün diye

Belki dönersin diye

Bir beyaz kıvılcım

Herhangi bir akşamüstü

Martılar son çığlıklarını bırakınca sevda limanına

Kara gölgeli kumrular konunca sahil yoluna

Güneş kıpkızıl rengiyle batınca denizin suyuna

Gecenin üstüne damlayınca yıldızlar

Usul usul kapat gözlerini

Unut her şeyi, yalnız beni hatırla

Çok uzaklarda olsan da fark etmez

Uzat bana ellerini

Bir beyaz kıvılcım düşecek içine

Al onu koy yüreğine