Beyaz Kirli Şiiri - Adem Turan

Sabahları ne sevimsiz şu karton adamlar
Kendi ateşlerini kendilerine kusuyorlar;
Yırtıp atıyorlar bir çırpıda künyesini şehrin
Üstelik maskeye de ihtiyaçları yok
sisli bir havada yapıyorlar bunu!

Bir acaip serüven onlarınki, tuhaf bir boşluk
İçi boşaltılmış bir hayatı yaşıyorlar
karton kutularında
Canları sıkılınca (ki sıkılıyor, hiç şüpheniz olmasın!)
Savaş çıkartıyorlar ikide bir, boşluklarını kapatmak için!

İnsan haklarıymış, özgürlüklermiş,
beyaz sayfalarmış hepsi hikâye bunların!
Karton adamlar... hepsi hikâye... karton...
hepsi... ne iğrenç! ..