Beyaz kefen Şiiri - Musa Musaoğlu

Eyyy zamane türküsü, asrın sesi.
Gecenin ortasına, güneş açtıran söz.
Mavi denizi kızıla bulayan mürekkep.
Gayb’ın gıpta öyküsü.
Ölülerin sesi, yaşayanların ümidi.
Herkesin okuduğu, kimsenin anlamadığı!
Şairin kalemi...

Yaz huşuyla,
Yaz coşkuyla,
Yaz özlem ile,
Yaz yeter ki yaz.

Zamanın kirli aşklarını,
Çocukların boğuluşunu,
Zilletin diz boyu oluşunu,
Anların feryadlarını,
Babaların göz yaşlarını,
Yaz yeter ki yaz.

Umut olsun, haticetül kübra’nın aşkını arayana.
Umut olsun, aylan bebeklere.
Umut olsun, zamane Endülüs’lerine.
Umut olsun, gözü yolda annlere.
Umut olsun, mezar başındaki babalara.

Tut kalemi ey şair, yazıl ey şiir...

Korkusuzca korkaklara.
Özgürce tutsaklara.
Hunharca zalime.
Kefensizce kefendekilere...

Unutma özgürlüğün şairi!
Beyaz kefen,rabb Teala huzuruna son bilet...