Beyaz Kardelen Şiiri - Soner Keskin

Olmuyor gönülde derin bir yarayla yaşamak
Çözülmüyor aşkta ki kör düğümler
İnadına esiyor rüzgar inadına kopuyor fırtınalar
Avucuma hüzün olup yağıyor yağmurlar

Kasıp kavuruyor bu dertler beni inceden inceye
Çıkmaz sokaklarda yolumu kaybetmiş gibiyim
Sahilde ki martılar uğramıyor artık
Kimsesizlik mesken kurmuş gönül yuvama
Ne zaman canım sıkılsa konuşurum yıldızlarla
Onlarda tek tek kayıp gidiyor sonsuzluğa

Sabah olur gecenin zalim karanlığı hala üzerimde
Ne değişti ki güneş penceremden içeri girince
Hala taşıyorum en büyük sızıyı
O da gözlerinin ayrılığı

Yaşadığımı mı sanıyorsun sen olmayınca
Hergün geçmeyen bir sancı girer yüreğime
Hasretin ayrı dert, yokluğun başka
Olmakla olmamak arasında giden varlığın bir başka
Senin aşkın olmadan bu günler kime yarar
Sana sitemlerim feryad eden satırlarım var
Böyle mi olacaktı bizim sevda yolumuz
Çok çabuk kırıldı kanadımız kolumuz
Aşkta yer yoktur çabuk pes edenlere
Bugün severken yarın vazgeçenlere
Haykıra haykıra seviyorum demek varken
Neden gurur girer şu kalplere

Aklıma düştüğün zamanlarda kavrulurum çöllerde
Bir anda okyanusun ortasında bulurum kendimi
Bu kadar sevgisiz ve çaresiz
Mutsuzluğu yaşatmaya
Her seferinde yarım bırakmaya
Ben senin ateşinle yanarken
Ve yürekten severken
Beni uçurumdan atmaya
Hakkın var mı senin?

Sevdamı ateşe atmayacaktın
Küstürmeyecektin beni
Ayrılık acısı nedir bilmeyecektim
Tek işim seni sevmek olacaktı
Bütün gün seni düşünmek
Yalnızca karşılıksız sevgini istemek
Sen beni sev, yine sev, daha çok sev
İnan başka bir şey istemem
Ne severim bir başkasını
Tutarım gözlerinin kara yasını
Unuttum sen olmadan yaşamayı

Ömürden bir bir geçip gidiyor günler
Farkında mısın sevgiyi ellerinle boğuyorsun
Hani sende sevmeyi bilen yürek vardı
Ettiğin sözlerin bir nedeni vardı
Beni isyan ettirme
Küçük çocuklar gibi ağlatma
Her damlası süzülürken yanağımdan
Beni ne olur küstürme

Ben çok sevdim çok istedim yüreğini
Her gece dua ettim kavuşabilmek için
Çektiğim çileler bitsin gözyaşlarım dinsin diye
Sen bilir misin?
Sabahladığım uykusuz geceleri
Güneş doğarken yeni bir günde tekrar ölmeyi
Ben çok sevdim
Sen aşkı bilir misin?
Çıkarsız sorgusuz sualsiz sevmeyi
Sadece gönülden gönüle uçabilmeyi
Bir sürü çiçek varken
Sadece birini koklaya bilmeyi

Sen bilir misin?
Gülerken ağlamayı
Ah sevgili sen ne bilirsin sevmeyi
Yalnızca beklersin köşkü sarayı