Beyaz Karanlık Şiiri - Yarkın Gülaçtı

Bunca beyazdan kirlerin içinde
Sen kaldın tenimde, karanlığım
Ve nice yitirdiğim düşlerde
Hep sen olmalıydın

Titreksin
İlk defa parmağın hüneriyle buluşan
Bir nağme gibi
Öyle çok dingiliğin var anlayabileceğim
Öyle çok notan var keşfedilmeyi bekleyen
Haydi göster bana en güzel hünerlerini

Siyahsın
Anlaşılması güç olan her renk gibi
Sonunda aydınlığa kavuşur gökkuşağı ayak izleri
Ve ruh dediğin nedir, ancak senle buluşur
Senle buluşur ufukta gecelere karışır

Diksin
Kavak ağaçları gibi varoluşçu
Çiçekler kadar sevgiliye hitap eden
Yorgunluk kadar yorucusun
Yoksun bir o kadar var olduğun kadar
Varsın bir o kadar dahada varsın
Varsın yollar ardında karanlık düşler beyaz olsun

Toprak kokundaki şeker pancarı tohumları
Tokat gibi suratıma vuruyor esrik hallerim
Ve veya veyahut ile bağlanan her hasret cümleciği
Sonundaki noktaya erişmek istemezcesine
Deli divane olur virgüllere, hasreti bol olsun