Sen,benim kalbimi bir kağıt parçası sandın.
İlk bembeyazdı,tertemizdi.
Gözün gibi baktın ona.
Yazmaya kıyamadın,atamadın.
Ama sonra birşey olmaz diyerek noktalar koymaya başladın.
Noktalar virgül,virgüller ünlem işareti oldu.
Sonra soru işaretleri yerleştirdin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta