Sen,benim kalbimi bir kağıt parçası sandın.
İlk bembeyazdı,tertemizdi.
Gözün gibi baktın ona.
Yazmaya kıyamadın,atamadın.
Ama sonra birşey olmaz diyerek noktalar koymaya başladın.
Noktalar virgül,virgüller ünlem işareti oldu.
Sonra soru işaretleri yerleştirdin.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta