Papatya sarılığında saçların ve
Beyaz yaprakları bakışların
Deli bir orman gözlerin ve
Parçalı bulutlu hala yüreğin
Gökyüzü kadar güzel ve
Beyaz bir gül ipekten tenin
Kar taneleri kadar özgün
Büyülü gülüşün
En parlak yıldızdır
Bir katre gözyaşın ve
Baharı getirir soluk yüreğime
Bir Eylül akşamında bile
Son durağı yok bu sözlerin
Ne kadar uzağa gidersen oraya
Belki silinip gidecek Milena
Yazdığım ilk şiir gibi bu da
Kimsesiz beyaz bir kağıtta…
Kayıt Tarihi : 24.6.2022 02:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Angışhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/24/beyaz-kagit-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!