Beyaz Hüzün Şiiri - Hüseyin Tahmaz

Uzun yolu bir solukta bitirdim
Yüreğimde umut gözlerimde nem
Çok sevdiğin çiçekleri getirdim
Kalkta ellerime bakıver annem

Olmuyor sen ayrı ben ayrı alem
Sevgine aç kalbim, döküyor elem
Hep hüzün işliyor elimde kalem
Sensiz hislerimi yitirdim annem

Kalk birşey istemem solumam duman
Yoğun sevginden hiç çekmem üf aman
Sanırım bedeni göçürdüm annem
Sen gideli durdu, geçmiyor zaman

Neden susuyorsun ses vermiyorsun
Uzanıp güllerini dermiyorsun
Bedeni benimden geçirdim annem
Neden gül yüzünü göstermiyorsun

Kırk günlük yorgunluk durur yüzümde
Hala saklıdır son resmin gözümde
Acıyı yoksaydım durdum sözümde
Kalbime bal diye içirdim annem

Uzun yolu bir solukta bitirdim
Haydi annem kalkta ellerime bak
En sevdiğin çiçekleri getirdim
Hepsi beyaz hüzün ben kadar ıslak

Hüseyin Tahmaz