Kar yağmış bu gece...
Yürek,önce sokağa atmış kendini sevinçle,
Sonra pencereden izlemiş olanları,derin bir kederle...
Gülüşler kar altında;
Bakışlar,bir evin çatısında asılı kalmış...
Aşklar heyecanını bahara;
Sıcaklık,yerini ayaza bırakmış...
Heyecanlar,sıfırın altında;
Özlemlerse sobanın arkasında uyuyakalmış...
Kardan adamın şapkasında kalmış çocukluk...
Mutluluksa kapanan yollarda mahsur kalıp
Yardım beklemiş yıllarca...
Yaşamak, bir kar topunda-daima ıskalanan-
Ölüm,her evin çatısındaymış-her an nöbet tutan-
Ayrılık,sabaha kadar yağmış,yağmış...
Hayallerse(hayalin) bu kadar kara rağmen
Donmadan kalmayı başarmış...
(21.01.2006)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 7.2.2006 09:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve
kardan adamın şapkasında kalmış çoçukluk
güzeldi
ve finalin umudu
bu kara rağmen
donmadan kalmayı başaran...tebrikler..
ressam göze getirir şair dile...işte öyle bir dokunuş verdiniz bu çılgın kaleme...saygımla
Güzel bir şiirdi...
Selam ve saygılarımla...
yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)