Beyaz Hemşire Şiiri - Kadir Yeter

Kolunu ilâçlar, o güleç yüzle,
İğnesi incitmez, hafif eliyle,
Morâl verir, nârin- kibar diliyle,
Tedâviye başlar, Beyaz Hemşire…

Kendini yitirsen, bilincin gitse,
Ameliyat olup, bir parçan yitse!
Yeniden doğmuşça, sağlığın gelse,
Ençok, O sevinir; Beyaz Hemşire…

Gece- gündüz demez, Ana gibidir,
Şifâ dağıtıcı, ilâç gibidir,
Rûhuyla tedâvi- şevkat; işidir,
Doktor yardımcısı; Beyaz Hemşire…

Öyle akıllıdır, doktor vekili,
Eczâcı Kalfası, her profili,
Uzaktan- yakından, tam bir dost eli,
Hasta meleği’dir; Beyaz Hemşire…

Kadir. Yeter bitmez, Melek; yazmakla,
Düşmeyen olur mu? Hasta- yatakla,
Minnet duymak yetmez; gün’le haftayla,
Yıl boyu Melektir… Hayat: Hemşire.

AÇIKLAMA:
Beyaz Hemşire adlı şiirim; Şairi yazılmak sûreti ile yayınlanması serbesttir. Bu, bir taahhüddür.