Beyaz Güvercinin Şiiri - Nuray Yakamoz

Bir sabah gündogarken
Actin pencereyi
Ve ben ucup gittim ellerinden.
Evet,ben,
Hani kanatlarinda umut,
Gagasinda sevgi öpücügüyle
Sana gelen
ve seni ölesiye seven
yarali Güvercinin. .
.
Kirik kanadimla gelmistim
Ellerinin sicakligina.
Sevgim ikimize de yeter diyordum
Ve seni delicesine seviyordum,
Ama sen bilmeden...
Kanatlarim iyilestiginde
Acmayacaktin pencereyi,
Özgürlügüme ucup gideyim diye...
Ben doganin sesine
Kapamistim kulaklarimi coktan,
Cagrilari duymaz olmustum
Hep yaninda kalabileyim diye...

Sense özgürlügüme saliverdin,
Sensiz yasayamayacagimi düsünmeden.
Kanatlarimi iyilestirmistin ama
Cok sey almistin, benden,yüregimden...
Benden aldiklarini geri ver desem
Verebilir misin?
Ve simdi sen
Sana biraktiklarimla mi
Yetineceksin bitanem
Beyaz Güvercininin öldügünü bilmeden...