Beyaz Güvercin Şiiri - Emin Kahraman Yaşar

beyaz bir güvercin kondu pencereme
üstünde usanmışlık vardı belki de
kiminin; umudu, huzuru, yarını...
durur muyum ? hemen anlatıverdim seni
hikayemin temasını, ana fikrini, düşüncesini
en çok da seni resmettim güvercin zihnine
bir sonraki durağı penceren olsun diye

ayaz ruhumu kesiyor, ahu
geceleri uyuyamaz oldum, anlatamaz oldum derdimi
korkuyorum, uykumu tekrar basarsın
rüyada da olsa başına bir şey gelir diye korkuyorum
kaç gece soluksuz uyandım
kaç gece isminle bölündü uykum

annem: iyi insanlar iyilerle karşılaşır derdi
sanırım ben o kalıba giremiyorum
ya da sen hayallerimi düşlediğin kadar iyi değilsin

hiç duymadığım sesin,
çağrıştırıyor hitabelerin en güzelini
kimlerin rüyalarındasın, ahu
kimlerin yarınlarına umut oluyorsun
bilmiyorum ama benim dünüm,
günüm ve yarınım senin oluşturduğun köşkte kurulu

göz kamaştıran güvercini, evine yolcu ettim
dizelerimi oluşturan füsunkar bakışlının
sen olduğunu anlatması için...