Beyaz Güvercin Şiiri - Arman Marazyan

Geçen gece uzatmışım ayaklarımı, o biçim kurulmuşum sandalyeye. Yorgunluk atıyorum.
Olmazsa olmazlarımdan sigaram, çakmağım ve kül tablam sağ yanımda, hicaz makamında şarkılar sol yanımda oturuyor.
Muhabbet öyle koyu ki misafirlerimle anlatamam...

Bi süre sonra davetsiz bi misafir geliyor, konuyor soğuk balkon mermerlerine...
Beyaz bir güvercin.
Gözlerimiz şaşkın bi şekilde buluşuyor misafirlerimle...

Öyle manalı manalı bakıyor ki güvercin gözlerime,
Bu cürreti nerden buluyor diye düşünmeden edemiyorum...
Hani kalksam, kafasını koparmak için bana mısın demeyecek şekilde kılını kıpırdatmadan beni izliyor...

Bana bir şeyler söylemek istediğini farkediyorum, buyur diyorum...
Ne olduysa ondan sonra oluyor...
Güvercin dile geliyor, gözlerime bakıyor ve başlıyor dili kopasıca kelimeleri ağzından bir bir dökmeye...

''Selam getirdim sana sevdiğinden'' diyor, nutkum tutuluyor...
Soruyorum güvercine, kendimi aklıma topladığım gibi:
''Nerede o şuan, ne halde? ''
Güvercin yanıtlıyor: ''Çok ırak yerde ağyar ellerinde...''
''Olsun'' diyorum, ''olsun sağlığı yerinde olsun da ırak olsun...''
Atlıyor güvercin hemen lafın arasına, ''Seviyor'' diyor, ''Seviyor. En az senin onu sevdiğin kadar o da seni seviyor...''
O an çocuksu bi sevinç kaplıyor içimi müthiş bi mutluluk...

''Seni çok özlüyor'' diyor, ''seninle yatıyor, seninle kalkıyor. Seni soluyor, seni içiyor, seni düşünüyor...''
O an beynimin cıvataları gevşiyor, saldırasım geliyor etrafa bi kızgın boğa siniriyle...

''Dur, yapma! '' diyor güvercin...
Beni sakinleştirmeye çalışıyor ama nafile...
''Kolaysa sen dur'' diyorum güvercine,
''Kolaysa sen sakin ol! Sevdiğini özle de kolaysa yanında olama...

Kısa bir süre sessizlik oluyor balkonda...
Misafirler şaşkın, birbirlerine bakıyorlar...
Bu sessizliği, şaşkınlığı delerek devam ediyor güvercin konuşmaya:
''Senle geçirdiği zamanı hiç unutmamış'' diyor,
''Bakma seni arayıp sormayışına, o da senin aramanı bekliyor aslında...''
''Aramam'' diyorum, ''arayamam. Buna hakkım yok! ''
Nedenini soruyor güvercin. Çünküsü yok! Kısacası cevabı yok!
Susuyorum başımı eğerek...

Gülümsüyor güvercin bana bakarak...
''İntikam alınmıştır! '' diyerek uçuyor, karanlığa doğru. Kayboluyor...
Bana da bir kabustan daha uyanmak kalıyor...