Beyaz Güvercin Şiiri - Şebnem Ökten

Beyaz güvercinin gagasında kaybolup gitti son kırıntıda..
Kanadında mutluluğun uçup gittiği ana denk..

Karları morarmış ellerimle kazıdım,
Bir kardelen bulmaktı tek istediğim.
Bulamadım..

Ne yazık oldu bana..
Bulamadım yine..
Çok yazık ettin bana..

Dağların ardından türkü sesleri geliyor.
Yosun gözlü,güzel sözlü bir adam yine şiir okuyor..
O aynı,
Şiirler aynı,
Farklı olan tek şey;
Gönlünün konduğu dal..

Ellerim iyice morardı,
Hissetmez oldu hiç bir şeyi.
Yüreğim kadar değil elbette..

Yosun kokusu geldi burnuma..
Dağlar ve deniz;
Hep çok sevdim ikisinide..

Dağlarda yosun kokusunda düştün yüreğime;
KIRIK DÖKÜK,
YARIM YAMALAK YAŞANMIŞ,
Sefil ve zavallı aşk kırıntılarımdın sen benim.

Uzun süreli mutluluklarım olmadı hiç benim..
Hep;
ANLIK,
BOYNU BÜKÜK,
SEVİNÇLER YAŞADIM BEN..

'Senin ellerin yok ne yazık'
iki tane martı kanadı sadece..
Nasıl yaşıyorsun böyle'?
dediğin ellerimi karlara gömdüm işte bende;
Ceza verdim onlara..
'ÇOK SEV BENİ'
dediğin halde beceremedim sevmeyi.
Yani..
Bir kardelen buluncaya dek kazıyacağım ellerimle karları....

Ağustos-2002-Adana