Hazan rüzgârları yine sert esiyor
Hayat ağacından can
Gönül ağacından umut yapraklarını döküyor
Ruhlar yalnızlık okyanusunda sevgi arıyor
Sevgi, bir beyaz güvercin
Hayat gibi uçup gidiyor üzerimizden
Geriye bize kalan
Bile bile içerisine kendimizi hapsettiğimiz
Koca bir yalan...
Aynalar bile yalancı olmuş
Her yüzde bir maske
Gönül kapılarına kocaman kocaman paslı kilitler vurulmuş
Anahtarı gökyüzünde uçan beyaz güvercinde
Her dil silah olmuş tetikte
Hedef gökyüzü...
Beyaz güvercin kanadından vurulmuş
Kalbim gökyüzü olmuş
Beyaz güvercin gönül haneme sığınmış
Ben bütün dünyanın hedefinde...
Ne darbeler yedim,
Ne kurşunlar,
Hiç birisi yıkmadı beni
Bir çift sözün yıktığı kadar
Sende mi ey can
Sende mi ey canan
Öyleyse aslına dön
Toprak ol Seyyid Burhaneddin…
©
16 - 10 - 2007
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 16.10.2007 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)