Beyaz Güvercin Şiiri - Osman Akçay

Beyaz Güvercin

Atmaca kovalarken beyaz bir güvercini
Balkondan içeriye uçtu o can havliyle
Atmaca umutsuzca yükseldi bulutlara
Güvercin kurtulsa da korkmuş ve titriyordu

Elime aldım onu tüylerini okşadım
Konuştum kısık sesle gayet kibar bir tonla
Gözleri gözlerime bakıyordu sürekli
Beni kimseye verme koru kolla diyordu

Bir tabağa su koydum belki içer diyerek
Biraz ekmek doğradım yer diye düşünerek
Suya da dokunmadı ekmeğe de bakmadı
Uçup gitti aniden bir teşekkür etmeden

Bir gün sonra dönmüştü balkona o yeniden
Köşede tünüyordu hem de yalnız değildi
Üç beş çöp getirmişler yanlarında gelirken
Yuva olmuştu balkon beyaz güvercinlere

Seğmenoğlu

Osman Akçay
Kayıt Tarihi : 23.3.2023 18:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (12)