Beyaz Günahlar Şiiri - Arif Sarı

Gök delinmiş gibi yağıyor kar,
Günahları gizlemek için.
Soğuyor hava saatler geçtikçe,
İnsanlar yeni günahlar işlemesinler diye.

Ama o kadar yüzsüzler ki,
Dışarı akın ediyorlar.
Sanki bu, Tanrı'dan onlara bir hediye;
Fark etmiyorlar bir ceza olduğunu.

Bilmiyorlar çünkü işledikleri günahları,
Ya da bilmek istemiyorlar.
Belki de görmezden geliyorlar;
Tanrı'nın bir lütfu sayıyorlar.

Dünya, günahlarını örten kefenini kuşanmaya çalışıyor,
İnsanlar da bunu engellemeye.
Heykeller yapıyorlar bu kefenden,
Parçalarını koparıp birbirlerine fırlatıyorlar,
Dalga geçer gibi.

Üzüyorlar Tanrı'yı,
Daha da artıyor kar bunun üzerine.
Tanrı'nın gözyaşları altında daha da eğleniyorlar,
Anlam aramadan.

Düşünceleri donmuş, zihinleri buz tutmuş gibi,
Soğuyan havayla birlikte.
Ya kar, Tanrı'nın bir uyarısıysa
Ve biz, anlamaya körler...