Beyaz gülüşlerin Şiiri - Birol Çelik

seninle konuşurken şaşırır susardım
kelimeler kaçardı en uzak hücrelerime
seninle bakışırken ben hep ağlardım
dalardım ümitlere siyah gözlerinde

senin beyaz gülüşlerin vardı
gül yüzünde al yanakların
senin beyaz sözlerin vardı
ak alnına düşen siyah saçların

sana uçardım titrek kanatlarımla
haberin olmazdı beklemezdin
teslim ederdim canımı bir kör avcıya
her gece mezara girerdim bilmezdin

bazen ismim dolaşırdı dudaklarında
ben ani ölümlerden korkardım
efendim diyemeden otururdum yanına
mum gibi erimekten korkardım

şimdi cezasını çekiyorum bu aşkın
bir müebbet sancı yedim
beş küsür seneyi aşkın
yığın yığın hançer yedim/ sen yoktun