Bugün
Kendimi beyaz gülümsettim
Baharın yeşil yapraklarını
Yüreğimin kapısına uzatıp.
Yarınlar uğurum olsun.
Nefes alsın içimdeki çiçekler.
Ki ben bir kadınım
Yine yamayabilirim ömrümü
Kırk çilenin üstüne kırk renk biçip.
Pekala dikebilirim
Bugünümün yarınımın söküklerini
Canıma canıma değse de
Her bir çilenin ucu.
Ne de olsa dayanmaya tecrübeliyim
Ta ezelden.
Şu ara vermişliğim yorgunluğumdan.
Ben bir kadınım
Sırtımı dayayabileceğim
Kendimden başkası değil.
Kadınlar yaralarını kendileri üflerler...
Sevgi Gül İlkanKayıt Tarihi : 8.3.2022 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/08/beyaz-gulumseme-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!