Beyaz gülüm..! Şiiri - Feriha Ceylan

Beyazım gülüm
Yüreğimdesin hiç bilmeden
Esen ruhun aşk poyrazım
Can çekişmede bak yüreğim

Seni görmese de
İsmine yazılmışım
Yoluna savruluyor ömrüm
Gel demeyi beceremiyor dilim
Hayalin yetiyor gözlerime
Sancınsa göğsümün üstünde
Korkulara çaresiz diz çökmüşüm
Yalancı sevdalara düşme gülüm

Gece uyanır senin rengine
Aşk gelir yüreğime akarsın
Al gelir sevdan çeker
Akar kırmızı can düşer

Saklanır ellerim utanır gözlerim
Kıyamam oysa sen benimsin
Akmak isterim

Sensizlik isyan
Hoş gelsin zulüm
Korkularımda sen
Kaçarsın sezdirmeden
Ağlarım hallerime kıyamam
Gidişinde kaybolursun

Küfrederim gelmişime geçmişime
İsyanım kahreden yüreğime
Savrulursun fırtınalarımda
Yar demezsin
Açarsın başka sevdalara
Kokuna alışmışken
Solgun gül olursun
Avuçlarımdan düşen

Desem ki gel düşlerime
Rüyalarımda kalsan bir yerlerde
Benim olsan seni yaşasam
Gitme desem dilim lal
Halleri yok sevdamın
Hüsranım bu gece

Ateşim harım
Külünde yananım kal
Sahipsizim kimsesizim

Gece sevdam
Sabahlara düşman
Kovulmuşum ben
Yitirmiş bu koca şehir yüreğimi
Gözlerim sende kaldı
Avuçlarım yalnızlığında
Susma ne olur susma

Ağla
Ne olur yüreğim ağla
Ne olur Ağla
Sevdamızın acı hayatına
Dönmeyecek artık bana
Konuşma artık sus
Sus da ara
Ara sevdanın sorgularında
Seslen acıların ayazına
Çaresizliğinde savruluyor
Aşkın adı kimsesiz
Sor bükülen yaprağa
Beyaz gülüm nerelerdesin