'Sonbahar geldi ve yapraklar, yavaş yavaş vedalaştı dallarıyla. Tıpkı senin gibi, onlarda kopacak yuvalarından; kuruyup gidecekler...
Herşey değişti sen gidince. Kuşlar ötmez oldu. Güneş ağlamaklı bakıyor tepelerin ardından. Akşam rüzgarı savuramıyor saçlarımı eskisi gibi.
Ve ben artık gülemiyorum...'
Çekip gitmek üzereyken buralardan
Yeşil gözlerinle ansızın karşıma çıktın
Zemheri ayazı esiyordu kentin sokaklarında
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta