Beyaz Gul Sevdigim Şiiri - Kamil Aydemir

BEYAZ GUL SEVDIGIM

duslerime tetik yikiyor saat
mutluluk ulkemsiz hayat
benim neyime lazim
sensiz telleri kirik sazim
yoklugun (olmus) daragacim
kiriliyor bogazim
yureginde yuruyormu acim
sevgindir ilacim

ayrilik beni yarali sesimden taniyor
acilar yuzume bakmaya utaniyor
nerdesin beyaz gul sevdigim
ben kaniyorum
bu sehir bende kaniyor
hayat mutlu olani kiskaniyor

aglatma beni
beyaz guldur sevdigim
yuregimin ortasinda
sevgi islaniyor
acikta kalmis gibiyim sensiz
hurdaya cikmis araba gibi
omrum paslaniyor

kamil aydemir