Beyaz Gül Belirsizliğinde

Fışkıran gözleri önünde pencerenin
küfreden rüzgarın savurduğu sözler
karanlığın görünmezliğinde
beyaz gül belirsizliğinde

Parlasın diye ovulmuş bu dünya
beyaz gül belirsizliğinde

Öyle bucaksız
böyle ocaksız yatılı yılların dibine,
bir de, akrep sokmuş yelkovanı
zaman geldi üzerime üzerime

Sanki sonbahar yitirdi kokusunu
düşme sarartı kalbime kalbime
düşme yeter
ilk defa ağlanacak yoksa, bu evde

Bu ne geçmeyen mevsimler silsilesi
bu ne biçim üç renk
beyaz gül belirsizliğinde
Ey peri!
ben seni çağırmadım ki hayalime
duvardaki balık ağına takılı kalmıştı resmin
önündeki bambu koltukta deprem
deprem üstüne…

Nedendir kapıp koyuverdik bu gece
dizler üstünde bu evde
bu parkede el izi
el elin üstünde
Şuracıktaki taşlıkta
her kış, her yer mezar
her panayır sessizliğinde

Haydi
kalk git hayalim
beyaz gül belirsizliğinde