Beyaz Gul Şiiri - Hüseyin Cayıklı

elif'e

şairler yalan mı soylerler ayrılıgı.yoksa su yazarlar benim gibi sahtekar mı? yok,,, yok sen en iyisi ikisinide dusunme bilirim bazen sacmalarım.dietimi ödüyorum...erken değilmiydi,cocuksu ozlemlerimiz için cok buyuduk o zamanlar sende buyuktun bir beden buyuk geliyordu yasamak sana,bir beden beni aşıyordu...dag yamacların da ki beyaz gullerimi severdin bilmezdim.
beni bilmek isterdin
ben seni dinlemezdim
beni sevmek isterdin
ben sacma derdim
bililirim simdi sacma bir butunluk bu...
cok gec kaldım sen hazırlanmıstın oysa bir istasyonda tasını taragını toplayıp bavullarını coktan trene yerlestirmiştin...
ben arkandan kostum sen elveda dedin...
ben arkadandan mecburi istikametlerin son kavsagında,ilk strabilize yoldan gidiyordum...
biliyordum en guzel turkuleri sen soyluyordun
biliyordum bir daha karsılasamayacagımızı...
sen gidiyordun
oysa ben
biliyordum
son trenin arkasında beyaz mendilimle el sallayacagımı?
giderken en cok neyini götürdüm biliyormusun
senden kalan o beyaz gulleri...