Beyaz Gül Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Beyaz saflığın
Gül sevdanın sembolü
Ve sen beyaz gülüm
Sen yüreğimin sembolüydün

Güzelliğinin farkındasın
Tepeden bakmanın verdiği kibirle
Mağrursun
Beyaz gülüm sen
Sevda, vefa şefkat mahrumusun

Sevgi senin için bir eğlence
Aşk sende
Değersiz zavallı biçare
Beyaz gülüm düşmeye gör bu derde
Solarsın, solarsın da üzerinde bir tek yaprağın kalmaz
Savrulur gidersin bir nefeste

Bir başka sevdim ben seni
Yüzyıllardır söylenen türküsün bende
Işığımsın, ferimsin gözümde
Rengârenk kelebeklerin kıskandığı
Nadide gülsün bahçemde
Dikenlerin ok olmuş
Hepsi ama hepsi yüreğimde...

Haydi, beni yaktın
Haydi neyse...
Mağrur olma beyaz gülüm
Senden büyük Allah var...

©