Beyaz Gül Şiiri - İsmet Öztürk Ankara

Elime batacak dikeni yok sanmıştım,
Yemyeşil yapraklı,beyaz bir gül koparmıştım,
Vefasız gülün can yakan dikenleri,
Yakalamıştı kalbimin derinlerinden beni.

Bir ara nefret ettim,seyrettim beyaz gülü
Kıpkırmızı kan lekesi bürümüştü üstünü
Nasıl da severdim çiçeklerden gülü
Beyaz gülden bana tek hatıra diken yarası kaldı.

Yapraklarını kopardım,beyaz gülün tek tek,
Sandım ki kopartınca diken yarası geçecek
Güle olan sevgim koparttıkça sanki bitecek,
Ona olan sevgimi beyaz gül nerden bilecek.

Sonra durdum,irkildim,beyaz gülün suçu ne?
Güller insana sevgisini verir diye
Af dilesem kabul eder miydi bilmem
Artık bir şey eksiltmem,güllere olan sevgimdem.