Beyaz Gül Şiiri - Esra Birge

İnancım hep sana doğru bekleyiş içinde
Geçen zaman içinde, hiç gitmiyorsun içimden…
Her an görüyormuş gibi umutlu gözlerim.
Gözlerim mi daha sevinçli yoksa dudaklarım mı kestiremiyorum.
Mesafeler de yürürken, seni gök gibi içime soluyorum,
Ve yeşilliğime farklı bir mavilik oluyorsun…
Dar yollarda ağaçlar hep toprak kokar.
Ne yapraksız ne çiçeksiz meyve ağaçları ,
Hepsi kökünde sen gibi kokar…
Senin çıktığın yerden en güzel baharlar koşar gelir.
Baharlar ki seni hatırlatır beyaz gül gibi.
Beyaz, kar gibi bazen,
Bazense çiğ yağmur düşünce; kokan toprak gibi oluveriyorsun…
Sevgili, beklediğimsin yaşamaya değer baharlar da.
Güzelliğin hep içinden, sesinden ve bakışlarından gelir.
Güller içinde en temizi senin ellerin,
Ve yüzün ki; beyaz gülleri hatırlatır.
Her yeri temizlemeye yağmur senin kokunla başlıyor.
Bulutların göğü saflığından olsa gerek,
Her yeri kapladıkça için, içime sığmıyor gibi,
Sanki her kokuda sen gelecekmişsin gibi…
Seni seviyorum iç aydınlığım , huzurum.
Huzurda seni isteyen dualarım ve yalnız sen olacaksın baharlarimda...