Beyaz Gömleklerime Mürekkep Damlamış

Sen susmuşsun mesela
Tüm kuşlar ölmüş
Sonbaharda gökyüzü yapayalnız
Göç alan her iklim sessiz
Kırık kanatlarında kalmış
Kuş cıvıltıları hatıralarımızın

Sen bana gözlerini yummuşsun mesela
Geceler çökmüş üzerine sokak çocuklarının
Ayı birileri sahiplenip perdelerini çekmiş
Güneşe nazar değmiş mum misali erimiş
Bir poşet balinin içindeki havai nefes gibi
Beynim kararmış umudum sönmüş

Sen koyu bir yalnızlığı seçmişsin mesela
Beyaz gömleklerime mürekkep damlamış
Masmavi gökyüzüme yağmur bulutları dolmuş
Deniz bile yalnızlığın kadar kararmış
Odamda yanan gece lambasının feri sönmüş
Karanlıkta kalan tüm yerlerimize hasretlik girmiş

Sen susmuşsun mesela
Tüm kuşlar ölmüş
Baharlar beni sen gibi terk eylemiş
Gözlerinde doğan her güneşim
Adını telaffuz etmeye çalışan
Kanadı kırık yüreğime
Kara saplı bir hançer misali batmış