Beyaz Gömleğimin Yakasında Kirdi Aşk

Ateşi ancak gözyaşları ıslatır
ama yine de gülmeyi dene/sen
aynalara yansımayan yüzümle
posta güvercinlerini salıverdim bu şehre
ben siyahın celladıyım, mavinin kaçkını
Züleyha'dan payıma kalan
beyaz gömleğimin yakasında kirdi aşk.

Ağır hayallerle
bir arap atının sırtından yuvarlandım geceye
kapıma dayanır raydan çıkmış ölüm ilanları
duygu zindanlarında
intiharına şahit oldum bir kelebeğin
sadece iki mevsim yaşarmış insan
biri kış diğeri de aşk.

Kısa ömrümün son demimde ilk arzum
baba olmaktı
fakat beklemeyi öğretemedim güneşe
uçurtma uçuran çocuğun sevincini
hala yaşayamadım
gülün dikenine değdi elim
griye aldandım
sırdaş oldum uzun beklemelere
hayallerim nasır tuttu
yeşiller kangren
en zifiri gecede bile kirpiklerimle demlediğim aşk.

Vurgunun mürekkebi kurumaz hiçbir zaman
intizar soluklu vuslatlar nerede
sabırlarım zulme uğradı
hin ağrılara düştüm
ve beni şimdi 'sigaya çeken Molla Kasım' değil
bakire bir fahişe!
aşkı hecelere bölsem elleri üşür mevsimlerin
ferman tanımayan aşkın hayal bekçisiyim
ne zaman kapasam gözlerimi
penceremde zamansız aşk!

Anafilya - Ekim 2005 52. Sayı
Düşle Edebiyat - Ekim 2005 49. Sayı