İki beyaz gölgeden türeyen aşk
Nahoş bir edayla söndü ruhlarda
Yolunu çok gözledi aşk
Mahtum vurulmuş simalarda
Durağan kalbin,hurafe ışığın
Zan altında bıraktı geceyi.
Müsterih masum çığlıklarım
Umutsuz kıldı geceyi.
Gözümün perdesinde saklanan sen
Sevdanın eşiğinde filizlenen sen
Yüreğin nidasında susyaman yine sen
Ve derunumdan geçeni beyaz gölgelere biçemeyen bir ben...
Kayıt Tarihi : 13.1.2024 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!