Beyaz Gemi Şiiri - Harun Ertaş

Aklımda kalan bir aşk şiiri gibi
Ve sendelenir bedenim;
Gözlerim gözlerine sarılınca,
Limanına ulaşır belki beyaz gemim

Lüzumsuz yere bakıyordu gözlerin
Uyarıyordu aslında şirazem beni
Dengem, zihnim bozuluyordu
Her seferinde değince gözlerin gözlerime

İsmin bırak ezberimde kalsın
Uzun oluyor senin gibi birini görmeyeli
Parlıyor yine gözlerim;
Sanki Güneş'i seyrediyor gibi

Müzik gibi gelir belki o eşsiz sesin
Yankılanır defalarca kafamın içinde
Gökte bana bakan yıldızlar gibi gözlerin
Hiç böyle bir güzellik görmedim nefsimde

Ezberimde kaldı gitmek bilmedi gözlerin,
Ve deniz feneri gibiydi çehren
Kaptanı olduğum gemi yönünü buluyordu
Şuana kadar gördüğüm en güzel deniz feneri