beyaz geceler Şiiri - Fırat Erol

Beni düşündün bir tren camından dünyaya bakarken, sonra hayatlarını okuduğun roman kahraamanlarını getirdin aklına ayrı roller denedin onlara bize ve başkalarına yaptığın gibi. Sen şimdi bunları düşünürken ben seni bekliyorum düş sokağında kurban ediyorum kendimi sana sonra ulaşıyorum nirvanaya nirvanaya.
karanlığa direniyor kuzey güneşi, ışığı yansıyor tren camına bu sıcak yaz gününde beyaz gecede beyaz gecede