Satırların boşluğunu hicranla dolduruyorum,
Çilek bahçeleri arasında uzanmışım masivayı izliyorum.
Karanlığın ve yalnızlığın şefkati sarıyor bedenimi,
Tutkularım en ızdıraplı prangalarımı dağlıyor.
Ey çehremi aklımı ve benliğimi yakan yitik
Bulunmaz mısın ve ben gibi bir Veysel’e verilmez misin emanet?
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Kutlarım çok güzel tesbit.
Gönlüne sağlık.
Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta