Beyaz Gece Şiiri - Özdener Güleryüz

Lavanta katıyorum yağmura, çimenler mor’a koşuyor.
Daha çok sabah veriyorum bir beyaz geceye.
İnmeye doyamıyorum dibine kadar,
Sorgular çetin.
Toprağın içi bile sıcacık mor.
O beyaz gece nazlı. Bin sabah’ı yutuyor ellerimden.
Koşuyorum arada yorulunca duruyorum.
Tırnaklarım koyu, ıslak toprak kokuyor.
Nuh’un katmanı ıslak, üzgün bin yıllara bakıp gülümsüyor.

ÖZDENER GÜLERYÜZ