Beyaz ellerin... Şiiri - Yorumlar

gel hadi,
yine koynumda uyu, kokunu getir
korur göğsüm kuytularını…
ısınırsın…

gece ne zaman sarılsa boynuma için için kanıyorum...
acı bir yorgan seriliyor üzerime... serin bir söz okşamaz yüreğimi...
ne zaman ki sayfa sayfa geçmişi çevirsem hep adın asılı duruyor ve ben okudukça ağlıyorum...

'kaçıncı kez yakalandığım,
üşüyen bir kırlangıç yalnızlığında,
buzulları bile bir kez daha donduran,
ayazına yüz verdiğim, kılıcına kemik,
kaçıncı kez seviştiğim bu kent… '



anladım ki noktalamalar şairin tarzının içinde bir öge..


eh,biz de ona göre okuyacağız..


giriş çok güçlü..


sonra bir duraklama var şiirde...


ve yine devam ediyor ağırlaşmaya;

'merak etme,
yabanıl dağların oluşum ağrısından,
kafeste kör bir savaşa dönüşen,
ilk çağ şovalyelerinin namuslu cesaretleriyle,
bezendiği
tapınaklardan geliyorum…
bendeki giz…
sendeki açık yara…
öpüşür belki
bir mızrağın ulaştığı karanlıkta… '


sonrası yavaşça ufukta yiten bir şiir..genelde bitimi şairler güçlendirir ama burada bir sessizce düşüş görüyoruz..


Bu şiirde aklıma gelen ; neden bazen alt-alta kaymaların fazla ve kaymasa da olur dedirttiği..


örneğin ;

'kaçıncı kez yakalandığımı
bilmeden
kaçıncı kez, bu eriyen ışıkta
düştüğümü
çözemeden henüz…
bu sayrı kent
içinde ben yokken
soluduğun ne varsa, aşka dönüştürebilir mi? '


yrine ;

kaçıncı kez yakalandığımı bilmeden
kaçıncı kez bu eriyen ışıkta düştüğümü

veya

bu sayrı kent içinde ben yokken
soluduğun ne varsa aşka dönüştürebilir mi?


olsa oluyor mu ?...



devamı yarın...

tebrikler...saygılarımla...