Beyaz düşlerim… Şiiri - Hüzün Yücel

Yine hüzünlerle “merhaba” dedim yeni güne
Bak bugün de bitti
Tıpkı kayan yıldız gibi
yok oldu
Ve düne karıştı
Ömrümüzden kopup giden koca gün

Sabah umutlarımı,
Beyaz düşlerimi
Dualarımla süsledim
Ve bekledim, sabırla
“Belki arar, belki gelir? ” diye
Ama olmadı işte
Yine yalnızım
Niye, neden böyle?
Bizler mi kötüyüz,
Yoksa yaşam mı acımasız?
Neyin bedelini ödüyoruz?
Neden, neden hep itilmişlik?
Neden hep “hüzün? ”

Yine koyu bir karanlık çöktü geceye
Gözlerim ağırlaşmaya başladı
Yavaş yavaş
Yine bir gün daha bitti
Yıldız gibi kaydı koca gün, düne karıştı

Yeni bir gün doğacak sabaha
Umarım yeni doğan sabah
Yeni umutları getirir,
Karanlık ve rutubetli dünyama
Ne olur yeşersin hayatım
Ne olur yaz gelsin
Uzun zamandır kar yağan,
Ve üşüyen yüreğime…

25 / 06 / 2006 – 01.00
Taksim