Beyaz Düş Şiiri - Ziya Metin Karatekin

Beyaz ışıklar arasından yükseliyordun
Kendini sessizce gösteriyordun bana
Esrik bulutlar arasından
Ey düşsel varlıklar ülkesi

Derin bir vadi gibiydi zaman
Ve sen
İpek hışırtılarıyla akıyordun içinde
Beyaz eğriler çiziyordun zamana
Dikey çizgiler, düşsel gölgeler, derin kavisler...

Bütün
Gözlerin oluyordu bana açılan
İsteyen soran teşne gözlerin
Derin bir kahkahayı gizliyor gibi bakan
Yılgın kadife sessizliğiyle
Ten rengi temaslar bırakarak

Kıvılcımlar salıyordun
Yorgun ateş böceklerini düşürerek içime
Kuyular açıyordun ha bire
Kuyular açıyordun
Doyumsuz uçurumlar...

Beyaz dumanlar arasından yükseliyordun