dünya denen şu gezegen
yaprağıma ışığını damlatırken
ben papatyayaydım sen yediveren
mevsim mi başkaydı
mutluluğu ve sevinciyle dağ tepe deprem
mantığımı parmak uçlarımda gezdiren
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'suçlu bizim mevsimimizdi '......................gerçekten hep mevsimler suçlu......yada zaman...her neyse.
kutlarım
yüreğinize sağlık
..
Değişik bir anlatım..bir o kadarda güzel.
Kutlarımmmmmmmmmmmmmmmmm.
..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta