dünya denen şu gezegen
yaprağıma ışığını damlatırken
ben papatyayaydım sen yediveren
mevsim mi başkaydı
mutluluğu ve sevinciyle dağ tepe deprem
mantığımı parmak uçlarımda gezdiren
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
