Beyaz dostum Şiiri - Sebahattin Dağüstü

Rüyalarımda yaşardım
Arkadaşım olurdu masal kahramanları
Güvercinlerdi barış askerlerim
Savaşırdım kötülerle
Uyanınca anlatırdım rüyalarımı
Hayra yorardı babaannem
Başımı okşarken.
Bir gün oynarken bahçemizde
Bulmuştum bir yavru güvercin,
Boynu bükük ve ürkek,
Süt gibi beyaz,ayakları kırmızı,
Sivri gagası,mercan gözleri;
İçimi ısıtmıştı.
Kalbim çarparak aldım onu içeri,
Günlerim geçiyordu artık neşeli,
Tek dostum olmuştu o günden beri.
Adını dost koymuştum.
Dostum uçardı göklere,
Süzülerek inerdi yere,omuzuma konardı,
Elimden yerdi...
Evimizin önü harmandı,
Uzanırdım sırt üstü yere;
Göğsüme konardı dostum.
Dudaklarımdan öperdi fısıldayarak,
Sevişirdik deli aşıklar gibi.
Günler çabuk geçmişti,hiç farkında değildik,
Kış gelince ikimizde evdeydik.
Konuşurduk ocak başında;
Babaannemin masallarından,
Anlatırdım dostuma.
Sevmeyi sevilmeyi,dostluğu,iyiliği,
İnsan sevgisini vermiştim ona.
Hep iyiydi insanlar onun gözünde.
Bazan sıkılır dışarı çıkardık,
Özgürce uçardı havada,
Ben koşardım,kardan adam yapardım,
Üşüyünce dalardık içeri.
Şubatın sonlarıydı;
Dışardaydık;
Meydanda bir kalabalık,
Yaklaşınca anladım ki avcılar
Köyümüze gelmişti.
Omuzlarında tüfekler,
Bellerinde sarkan kuşlar,
Baş aşağı duruyorlardı.
Tazılar bir aşağı bir yukarı,
Ağızlarından buhar çıkarak
Koşuşuyordu.
Etrafta büyük küçük herkes,
Seyre dalmıştık bu manzarayı.
Birden herkes sustu,
Tazılar başlarını yukarı kaldırdılar,
Sonra tüfekler kaldırdı;
Şakırtıyla yerlerine yerleşti fişekler,
Tazılar kuyruklarını sallarken bir oyana bir bu yana,
Avcılar hep birlikte nişan aldı havaya.
İçimde aniden koptu fırtına,
Zira hemen gelmişti dostum aklıma.
Çığlığımdan önce patladı tüfekler,
Bağrışarak yerlerinden fırladı köpekler,
Dostum yere düştü cansızca,
Bembeyaz karlar bulandı kızıla,
Kanlı tüyler dolaşırken havada;
Dostumu gördüm köpeklerin ağzında.
Gözlerim karardı,dilim tutuldu,
Düştüm yerlere.
Kimse beni farketmedi bile.
Duyduğum tek şey hırıltı ve kahkaha,
Yansam ne fayda akılsızlığıma.
Avcılar,avcılar katil avcılar,
Dünyamı yıktınız zalim avcılar.
Affet beni dostum katilin benim:
İnsanlar kötüdür hiç söylemedim,
Nasıl söylerdim ki bende insanım.
Fakat sen kazandın vefalı dostum,
Barışın,özgürlüğün vede sevginin
Tek sembolü sen oldun sevgili dostum 13.05.1999