Beyaz Dilekçem Şiiri - Metin Hanlıoglu

BEYAZ DİLEKÇEM
Beyaz dilekçe yazdım,
Ak ellerine…
Ve ece bakışlarına….
Kararan mevsimlerime inat…

Arzuhâlimi söyledim binbir umutla
Umutlarımı sakladım satır aralarına
Diyemediklerimi de gizledim
Sarhoş kelimelerimin nâralarına.

Bal damlası bakışlarına yazdım
Zülüflerinden ilmek, ilmek dökülen inceliğini
Niçinlerini, nedenlerini, keşkelerini astım hayatımın
Kışlarımda erittim nevruzun tazeliğini……

Dedim ki; ya yağlı urganı geçir boynuma
Hasret rüzgârının gücüyle düşür sandalyemi
Öldür gözlerinde, sonsuzluk âlemine
Ya da bütün özlemlerinle sarıl boynuma
Yas kokan gönlümün bitsin matemi.

Gülen gözlerindeki ışıltıyı ver karanlıklarıma
Güneşim olsun
Yüreğinin sıcaklığını da kat ayazlarıma
Baharım olsun
Teninin kokusuna doymuş al yazmalarını
Ellerinle sar iyileşmez yaralarıma ki
Doktorum olsun
Şifâ bulsun marazlarım
İçindeki bütün güzel renkleri de kat
Öksüz ve yetim kalmış kirli beyazlarıma.
Gökkuşağım olsun.

İşte böyle ey sevgili!
Efkarlarımı yükleyince dilekçemin beyazlığına,
Yüzündeki tebessümler ellerime düşer.
Eskiyen yüzümün bakma kadersiz ayazlığına,
Sevginin Leyla’ya hasreti Kays’ın içinde pişer.
Metin HANLIOGLU