Beyaz Çorap Şiiri - Yorumlar

Beyaz Çorap

Mevsim kışın en ağır demlerini yaşıyordu.
Akdeniz bıçkın bir delikanlı gibi öfkeli dalgalanıyordu.
Gecenin sesizliğin de masal devinin öfkesi gibi
Kulaklarda kendine yer bulmuştu o gece de.

Sabahın bakir mahmurluğunu örten sisi
Eski çağlardan kalma taştan devasa binalar
Şehir henüz uyuduğu derin uykudan uyanmamıştı.
Çöp arabalarının taşan çöpleri toplamanın sesi vardı.

Bir randevuya yetişmenin telaşıyla uyandı. Baba
Kentin güneyinde derme çatma iki göz gece kondu evi
Geceden incir ağacına bağladığı üçtekerli sebze arabasıyla
Halin yolunu tutmanın telaşıyla, sokağa salma telaşında

Gece kondusunun ahşap penceresinden tatlı kızının sesi
'Baba, akşama beyaz çoraplarımı almayı unutma! '
Para kazanma telaşıyla koşturan babayı, hüzün alır.
Kızının Öğretmeni: ”Beyaz çorapsız gelirsen derse almam” deyişi

Akşamdan tembihlemiş babasına, unutmasın diye hatırlatmış,
Hüzünlü bakışlarıyla, tamam dercesine kayboluncaya dek el sallamış
Güneş, Akdeniz’ in üzerine ışığını yavaş, yavaş vurmaya başlamış
Şehir de yeni bir güne hazırlanmanın telaşıyla uyanır.

Yokuş aşağı salmış üçtekerli arabasını, hüzünlü, baba!
Halden alacağı sebze ve meyveleri satıp kızına alacağı beyaz çorap
Onu daha da tedirgin edercesine tezgâhına daha da asılır.
Halden yüklüce çıkan kamyonların, ihtişamlı görüntüsü korku salar

Tedirgin olan emektar adam, ekmek teknesini yolun karşı tarafına alır.
Kulakları sağır eden bir korna sesi ortalıkta yankılanır.
Yol kenarındaki ağaçlara tünemiş serçeler korku ile gökyüzüne havalanır.
Motorsuz üç tekerlekli araba paramparça olmuş bir halde yola savrulur.

Mağrur yüzlü, Baba son defa nefes alır, son defa güneşe bakar.
Küçük prensesinin son isteği “BEYAZ ÇORAPLAR” son defa hatırlanır.
Cansız bedeninin, fakir görüntüsü ahu vah ile kaplar her yanı
Az sonra kanlar içinde kalmış cansız bedeninin üzerini gazetelerle örtülür


OKUMAYA DOYULMAZ BİR ROMAN GİBİ OLMUŞ....YÜREĞİNE EMEĞİNE SAĞLIK....SAYGILARIMLA EYLEM KARABULUT

Tedirgin olan emektar adam, ekmek teknesini yolun karşı tarafına alır.
Kulakları sağır eden bir korna sesi ortalıkta yankılanır.
Yol kenarındaki ağaçlara tünemiş serçeler korku ile gökyüzüne havalanır.

Cook hüzünlüydü, hayatimiz bir varmis bir yokmus ve zaman o kadar kisa ki gecerken ümit deryasinda....Tebrikler....

Mağrur yüzlü, Baba son defa nefes alır, son defa güneşe bakar.
Küçük prensesinin son isteği “BEYAZ ÇORAPLAR” son defa hatırlanır.
Cansız bedeninin, fakir görüntüsü ahu vah ile kaplar her yanı
Az sonra kanlar içinde kalmış cansız bedeninin üzerini gazetelerle örtülür.

Yüreğimi acıttınız :(( Tebrikler diyebiliyorum sadece.

Gerçek yaşamlarım tene hüzün değdirdiği anlardan biriydi...İçim burkuldu....Yüreğine sağlık saygıdeğer şair..Tebrikler selamlar..

Offf be kardeşim. İçim burkularak okudum, Şimdi o küçük kız öğretmenine ne diyecek, sınıfa da almaz artık. Ne hayatlar var insanların bakıp geçtiği, umursamadığı. Ama gururlu olmak da güzel be kardeşim hiç olmlazsa dilenmiyordu o kazayı geçirdiğinde, el açmıyordu kimseye kendi emeğiyle almak istedi o beyaz çorabı ama kader bırakmadı işte. Şimdi o küçük kız ne yapsın?. Beğeniyle okudum kardeşim, yüreğinize sağlık. Tam puanımla Saygılar sunarım...

dolu dolu bir çalışma tebriklerimle ve tam puanla selam ve dua.

MANZUM HİKAYENİZİ İBRETLİK BİR VESİKA OLARAK YÜREĞİME KAZIYARAK BU GÜZEL DİZELERİNİZDEN DOLAYI SİZİ KUTLUYOR,SAYGILARIMI SUNUYORUM.

Hayatın sert yüzüne yenik düşen bir hayat,hazin son,
kutluyorum Sn:Aparı...kaleminiz daim olsun efendim.

TEBRİKLER YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM

Yüreğine, diline sağlık şairim, hazin bir öyküyü şiire dökmüşsün, hoş bir şiir olmuş, tebrikler!