Ölümün soğukluğu hiç olmadığı kadar yakın dudaklarımda
Vücudum soğuk hiç olmadığı kadar
Gözlerimde baygın bir bakış...
Ancak tek canlı olan kalbim
Zaten beni her yola sürükleyen sen değilmisin
Tutup kolumdan gülbahçelerine beni götüren
Gül bahçelerinde yeni hazanlar yaşatan
Gözyaşlarımla suladığım toprakları...
Yalnızlığımın en güzel gülünü büyütüyorum şimdi
Koskaca kurak bahçenin ortasında
O çok sevdiğim beyaz rengi
Göz yaşlarım ile suluyorum güzelliğini
Mehtabım olsa dinlese beni bu gece
Dinlese bir an yılların bu boşluğunu
Uzun uzun anlatabilsem
Bir tebessüm ne olur tek bir tebessüm
Belki çok şey arzuluyorum bilmem...
Belki yine sürükleniyor yorgun bedenim
Tutunacak gücüm yok toprağa inan
Olmasa o sevdiğim beyaz çiçeğim
31 Temmuz 2012
Ali UnutannKayıt Tarihi : 19.8.2017 22:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!