Martı gibi uçuşurdu
Ahşap evin beyaz çamaşırları
Koca öldü,
Kızları evlendi,
Askere gitti oğlanları...
Dul-yetim maaşıyla
Ayakta kalan
Ahşap evin beyaz çamaşırları...
Yemek pişmez, tencere kaynamaz,
Açılmazdı günlerce kapısı...
Nasıl unuturum!
Yaşantımın en berrak anıları
Martı gibi uçuşan
O beyaz çamaşırları...
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Beyaz çamaşırlar....Hayatın ve umudun simgesidir bana göre.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!