Beyaz bulutlar Şiiri - Serdar Yusuf

Beyaz Bulutlar

İçimde büyüyen bir hasret var,
Yeşil çimlerin serinliğinde saklı,
Orman gibi sessiz,
Yaprak gibi savrulan,
Rüzgârla karışmış renkler gibi…
Gündüz güneş, gece ay sarar beni,
Ruhumun aynasında senin gölgen,
Ben sana özlemin en sessiziyle bağlıyım.

Seni öyle durgun seviyorum ki,
Bir nehrin usulca aktığı gibi,
Toprak gibi,
Çimen gibi,
Dokunulmamış bir sevinç gibi masum…
Kalbine konmak istiyorum bir kelebek gibi,
Gülüşünle uçup, yine oraya dönmek.

Sıcak yanağında dinlenmek,
Gözyaşlarında uyumak istiyorum,
Uykusuz yıldızlar gibi senin gecelerinde…
Öyle tertemiz seviyorum seni,
Öyle derin özlüyorum ki seni.

Kaderin çizdiği yolda sessizce yürüdüm,
Avuçlarıma serpilen acılardan bahçeler kurdum,
Her çiçekte bir parça senden…
Ama sen yoksun,
Taç giydirilmiş ışığınla eksiksin içimde.
Ve ben sana,
Öyle çok,
Öyle masumca hasretim.